اللهم احفظ قائدنا الامام الخامنه ای و اهلک عدوهم

سلام بر امام رئوف حضرت رضا علیه السلام

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی عَلِیِّ بْنِ مُوسَی الرِّضَا الْمُرْتَضَی الْإِمَامِ التَّقِیِّ النَّقِیِّ وَ حُجَّتِکَ عَلَی مَنْ فَوْقَ الْأَرْضِ وَ

 مَنْ تَحْتَ الثَّرَی الصِّدِّیقِ الشَّهِیدِ صَلَاةً کَثِیرَةً نَامِیَةً زَاکِیَةً مُتَوَاصِلَةً مُتَوَاتِرَةً مُتَرَادِفَةً کَأَفْضَلِ مَا صَلَّیْتَ عَلَی أَحَدٍ مِنْ أَوْلِیَائِکَ 

***

اگر بندگی می کردیم چه می کرد؟

با تمام وجود گناه کردیم نه نعمتهایش را گرفت و نه گناهمان را فاش کرد، 

اگر بندگی میکردیم چه میکرد؟

"آیت الله بهجت ره"

صلَّی الله علیکم یا رسول الله

روح شو پرواز کن پرواز کن پرواز کن/دمبدم اعجاز کن اعجاز کن اعجاز کن

مدح ختم الانبیا آغاز کن آغاز کن/نغمۀ جان بخش ما کان محمّد (ص) ساز کن


أَللّهمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد و آل مُحَمَّد و عَجّل فَرَجَهُم 
***

صلَّی الله علیکم یا رسول الله 

صلوات الله و سلام الله علیکم 

***

أسعد الله أیّامکم 

یا صاحبَ العَصر و الأمر و الزَّمان 

عَجَّل الله تعالی فَرَجَکَ الشَّریف 

صلوات الله و سلام الله علیکم

جنگ ، جنگ اراده ها است

مداحی حاج میثم مطیعی با موضوع گروه تروریستی داعش

السلام علیک یا ابا عبدالله

۱.کلیپ صوتی مداحی با موضوع گروه تروریستی داعش با صدای حاج میثم مطیعی

(شعر فارسی: محمد مهدی سیار // شعر عربی: محسن رضوانی)

با اذن رهبرم، از جانم بگذرم، در راه این حرم، در راه یار

یا حیدر گویم و شمشیری جویم و اندازم لرزه بر جان کفار

هم پیمان گشته اند کفر و تکفیر

شیطان است و زر و زور و تزویر

اما از وعد حق دل آگاه است

پیروز این نبرد حزب الله است

نماز صبح در کربلا، نماز ظهر در سامرا

نماز عصر ان شاء الله، بقیع و مسجد الاقصی

(لبیک یا علی یا مرتضی)

و ...

از اینجا دانلود کنید

۲. کلیپ صوتی مداحی با موضوع حجاب با صدای حاج میثم مطیعی

آیه به آیه قــرآن، نرفته زخاطر به ما وصـیت شـهیدان، نرفته زخــاطر ما

به جـــادوی تبرّج، آینه شد مکدر آه، از این حــکـایت دل ما خـــون شــده دیگر

چه شد که رایج شده، سکه ی غفلت اینجا آه، شد کوچه کوچه شهر ما دکان دنیا

دوباره رنــگ نـیـرنگ، به روی دین فـــروشــان حـــراج غیرت شــده، به کـــوچــه و خـیابان

و ...

از اینجا دانلود کنید

التماس دعا

۴ویژگی جامعه‌ایمانی از زبان آیت‌الله اراکی؛

۴ویژگی جامعه‌ایمانی از زبان آیت‌الله اراکی؛

دبیرکل مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی قبل از خطبه‌های نماز جمعه تهران به بیان ویژگی‌های چهارگانه جامعه ایمانی پرداخت و گفت: اگر زیر پرچم قرآن، رسول‌الله و اهل بیت(ع) جمع شویم، تجاوزگران هرگز نمی‌توانند وارد جوامع اسلامی شوند.

---

ایکنا: آیت‌الله محسن اراکی استاد دروس خارج حوزه علمیه پیش از ظهر امروز  درپیش‌خطبه‌های نماز جمعه به سخنرانی پرداخت.

وی ابتدا به برگزاری اجلاس «علمای اسلام در حمایت از مقاومت فلسطین» در ۱۹ شهریور در تهران اشاره کوتاهی داشت، سپس به بیان ویژگی‌های یک جامعه ایمانی و اسلامی پرداخت.

وی با اشاره به آیات 55 و 56 سوره مائده، سر خم‌نکردن مقابل مستکبران را نخستین ویژگی عنوان کرد و درباره ویژگی دوم گفت: خداوند در این آیات به این ویژگی یعنی برتری جامعه اسلامی اشاره کرده است. ولایت‌پذیری ویژگی دوم جامعه اسلامی است. ما در انقلاب اسلامی دریافتیم اگر از ولایت پیروی کنیم، همواره ملت پیروز خواهیم بود.

دبیرکل مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی ادامه داد: جامعه ایمانی هرگز زیر بار ذلت نمی‌رود، چنانچه امام حسین(ع) در روز عاشورا فرمود «هیهات من الذله». گاهی عده‌ای گمان می‌کنند برای رسیدن به عزت باید زیر پرچم آمریکا و رژیم صهیونیستی باشیم در صورتی که این کار شدیداً مخالف آموزه‌های قرآنی است.

آیت‌الله اراکی ویژگی چهارم جامعه اسلامی را یکپارچگی و اتحاد دانست و اظهار داشت: در جامعه اسلامی هرگز نزاع رخ نمی‌دهد و همگی پیرو فرمان الهی هستند. ما باید در احرای دستورات، پیرو فرامین الهی باشیم نه پیرو هوای نفس. پیروی از ولایت در مسائل سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی و ... باعث یکپارچگی و وحدت می‌شود. یکی از مشکلات امروز جوامع اسلامی، نبود وحدت است. چرا با یک میلیاد مسلمان باید وضعیت اینچنین داشته باشیم؟!

دبیرکل مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی ادامه داد: اگر عزتی برای مسلمانان در جهان است به خاطر ولایت و انقلابی بود که در ایران اسلامی رخ داد. ولایت‌پذیری می‌تواند جوامع اسلامی را به وحدت برساند. حرف ما در همایش علمای اسلام هم همین بود که زیر پرچم قرآن، رسول‌الله و اهل بیت(ع) جمع شویم. اگر صف واحدی داشته باشیم، تجاوزگران هرگز نمی‌توانند وارد جوامع اسلامی شوند.

چه بخوریم که سرما نخوریم

مصرف انواع مرکبات، لیموشیرین و ... نیز به دلیل محتوای بالای ویتامین C می‌تواند به پیشگیری از سرماخوردگی و کاهش دوران بیماری کمک کند. ‌یک کارشناس تغذیه گفت: مصرف روغن زیتون همراه غذا و همچنین سیب می‌تواند به تقویت سیستم ایمنی و پیشگیری از سرماخوردگی کمک کند.

---

مریم شیرمستی در گفت‌وگو با ایکنا، اظهار کرد: در آستانه فصل پاییز و با روند تغییر دما افراد در معرض سرماخوردگی قرار می‌گیرند. بنابراین تقویت سیستم ایمنی بدن می‌تواند امکان ابتلا به سرماخوردگی را کاهش داده و دوران بیماری را کوتاه کند.

وی با تاکید بر اینکه نباید در فصل سرما نوشیدن آب و نیاز بدن به مصرف مایعات را فراموش کرد، افزود: در روزهای پاییز و برای تقویت سیستم ایمنی مصرف روزانه شش لیوان آب ضروری است.

این کارشناس تغذیه به افراد توصیه کرد که در روزهای پاییز از مصرف خوراکی‌های خیلی شیرین خودداری کنند چراکه این خوراکی‌ها سبب التهاب در بدن شده و فضا را برای بیماری‌های ویروسی از جمله سرماخوردگی مهیا می‌کنند.

شیرمستی به تاثیر میوه و سبزیجات در تقویت سیستم ایمنی بدن نیز اشاره کرد و سیب را یکی از مهم‌ترین میوه‌هایی دانست که برای تقویت سیستم ایمنی بدن مفید است.

وی یادآوری کرد: مصرف انواع مرکبات، لیموشیرین و ... نیز به دلیل محتوای بالای ویتامین C می‌تواند به پیشگیری از سرماخوردگی و کاهش دوران بیماری کمک کند.

به گفته این کارشناس تغذیه افراد خصوصا کودکان در حال رشد می‌توانند برای تقویت سیستم ایمنی از انواع آبمیوه‌های طبیعی استفاده کنند.

شیرمستی مصرف روغن زیتون همراه غذا را نیز در پیشگیری از سرماخوردگی موثر دانست.

وی دم نوش نعنای رقیق و همچنین شربت آبلیمو و عسل را نیز برای پیشگیری از سرماخوردگی و تقویت سیستم تنفسی مفید دانست.

امیر داعش در ایران دستگیر شد

جهان نیوز: گروهک تروریستی داعش برای ایران امیر انتخاب کرده بود که یک نهاد امنیتی او و اطرافیانش را دستگیر کرده است.

داعش برای ایران امیر انتخاب کرده بود که یک نهاد امنیتی او و اطرافیانش را دستگیر کرده است. طبق پژوهشهای یک نهاد امنیتی، اهل سنت در ایران تمایلی به داعش ندارند و دستگاه های امنیتی به موضوع اشراف کامل دارند.

** مرگ بر آمــــریکا ... مرگ بر اســـرائیل **

نکاتی فرهنگی از زبان رهبر معظم انقلاب اسلامی

رهبر فرزانه انقلاب اسلامی آیت الله العظمی امام خامنه ای در ۱۳۷۰/۱۲/۱۳ در در دیدار اعضاى گروه ویژه و گروه معارف اسلامى صداى جمهورى اسلامى ایران‌ به نکات جالبی درباره موسیقی مذهبی و اذان و مناجات‌های صدا و سیما اشاره کردند و نکاتی گفتند که متاسفانه اکنون بعد از گذشت سی و چند سال هنوز به آنها توجه جدی نشده است.

---

ایشان در این سخنان «ربنا»ی شجریان را اثری هنری می‌خواند که فاقد حس و حال مناسب برای اذان ماه مبارک رمضان است و بهتر است با نمونه‌های مسجدی جایگزین شود: «آن «ربّنا»هایى که شجریان خوانده و در ماه رمضان قبل از اذان مغرب مى‌گذارند، یک کار هنرى است؛ یک کار حالى نیست؛ مناسب نیست که بعد از اذان، کسى بخواهد آن‌طور چیزى را بگذارد؛ نه، بعد از اذان، به نظرم مى‌رسد که همین صداى معمولىِ مسجدىِ ما بهتر و مناسب‌تر باشد.»

آیت الله خامنه‌ای در بخش دیگری از سخنان خود درباره لحن دعاخوانی و قرآن‌خوانی فرمودند: «اگر این دعاها را با سبک قرآن‌خوانىِ فارسى بخوانند – همین سبکى که در مسجدها مى‌خوانند – مطلوبتر است؛ آن آهنگ‌هاى کشیده خیلى مناسب نیست. البته همین دیروز یا پریروز بود که دیدیم بعد از اذان دعایى با لحن عربى خوانده شد که خوب و دلنشین بود؛ اما اگر بخواهند آن را بِکِشند، چیز مطلوبى نخواهد شد. البته استثناهایى هم وجود دارد.»

ایشان در بخش دیگری از نظرات خود به اشکالاتی درباره اذان‌های پخش شده از صدا و سیما پرداختند و اذان گلدسته‌ای را به عنوان جایگزین اذان استودیویی طرح کردند: «یک نکته را هم در خصوص اذان‌هایى که از صدا و سیما پخش مى‌شود، متذکر مى‌شوم. شما به اذان غلوش اشاره کردید؛ اما عیب اذان غلوش این است که آهسته گفته شده است؛ اذان استودیویى است؛ مثل این‌که براى خودش حدیث نفس کرده است. اذان ابوزید هم همین‌طور است؛ او هم براى خودش گفته است؛ اینها براى دیگران اذان نگفته‌اند. ما در این‌جا به آقایان قرّاء مصرى گفتیم که اذان باید از دل کنده بشود؛ یعنى اذان گلدسته‌یى بگویند؛ اذان استودیویى به درد ما نمى‌خورد! اذان گلدسته‌یى، مثل همان اذانى است که شما گفته‌اید؛ یا اذان آقاى شریف که انصافاً از آن اذان‌هاى بسیار خوب و درجه‌ى یک است. البته این اذان آقاى شریف، نسخه‌ى بدل است؛ اصلش را یک عرب گفته است و من سالها پیش این اذان را شنیده‌ام. مرحوم عطاءاللَّه زاهد مى‌گفت که موسیقى متن فیلم محمّد رسول‌اللَّه را از اللَّه‌اکبر آن اذان گرفته‌اند. اذان طوخى و اذان مؤذن‌زاده هم خوب است؛ اذان پُرحرارت و پُرمغزى است. بناى ما بر این نبوده که در رادیو و تلویزیون، از اول تا آخر، همین چهار تا اذان را بگذاریم؛ نه، بنا بر این بوده است که اذان گفتن را نظمى بدهند؛ منتها براى این‌که خیلى شلوغ نشود، گفته شد که مرزى بگذارند. البته ممکن است گاهى بعضى از اذانها را هم بگذارند؛ اما توجه داشته باشید که اذان رسمى و دایمى رادیوى ایران که ما مى‌خواهیم در دنیا پخش بشود، باید – به قول شماها – یک اذان استاندارد باشد؛ یعنى بتوانیم آن را عرضه کنیم و بگوییم ما این‌طورى اذان مى‌گوییم.»

التماس دعا

من خیلی نگران زبان فارسی ام

آیت الله امام خامنه ای فرمودند؛ من خیلی نگران زبان فارسی ام

حدیث روز از امام جعفر صادق(ع)

امام صادق(ع) می فرمایند :

تقوای الهی پیشه کنید و امانت را به کسی که شما را امین دانسته است، بازگردانید، زیرا حتی اگر قاتل امیرالمؤمنین(ع) امانتی به من بسپرد هر آینه آن را به او برمی‌گردانم.

✮ امالی صدوق ص ۳۱۸

نماز جمعه نعمت بزرگ الهی و یک اجتماع سیاسی است

نماز جمعه نعمت بزرگی است که در اختیار ماست اگر این نعمت الهی را قدر دانستیم خداوند برکات آن را افزون می سازد نمازجمعه یک اجتماع سیاسی است.

اخبار جدید تصویری از مسابقات آسیایی اینچئون کره جنوبی

جمهوری اسلامی ایران

تصاویر مشعل مسابقات آسیایی اینچئون کره جنوبی

جمهوری اسلامی ایران

اینفوگرافیک/ نتیجه یک سال مذاکره

امام رضا علیه السلام و خدمات فرهنگی

امام رضا علیه السلامروز یازدهم ذیقعدة سال 148 ق. در مدینه متولد شد. نام مادرش «تکتم» بود که بعد از تولد حضرت، از طرف امام کاظم علیه السلامطاهره نام گرفت. نام مادر حضرت را «نجمه» نیز گفته اند. نقش انگشتری آن حضرت «ماشاءالله ولا قوة الاّ بالله» بوده است.
اسم حضرت: علی، کنیه: ابوالحسن الثانی، لقب: رضا، شروع امامت: سال 183 در سن 35 سالگی. مدت امامت: 19 یا 20 سال. فرزندان: دو پسر به نام جوادعلیه السلام فرزند دیگر به نام حسین. رافعی می نویسد: امام رضا علیه السلامدر سفری به قزوین آمده، در خانه داود بن سلیمان مخفی شده است. وی از امام نقل کرده است: «فرزندی از حضرت که دو سال یا کمتر داشته در قزوین مدفون است.» این همان امامزاده حسین است که اکنون در قزوین بارگاهی دارد. به احتمال، این مسافرت در سال 193 ق. مقارن با مرگ رشید صورت گرفته است.[1]
شهادت: امام تا سال 201 ق. در مدینه بود، در رمضان آن سال وارد مرو شده و در سن 55 سالگی، آخر صفر سال 203 ق. به علت خوردن انگور مسموم – به اجبار مأمون – مسموم شده و در طوس به خاک سپرده شد.
خلفای معاصر امام
ده سال از مدت امامت حضرت با هارون الرشید (193 – 1علیه السلام 0 ).
پنج سال با محمد امین پسر هارون (198 – 193).
ده سال با عبدالله مأمون پسر دیگر هارون (218 – 193) که با برادرش جنگید.
امام در حدود 20 سال از مأمون بزرگتر بود.
افکار بیگانه در عصر رضوی
ترجمه آثار علمی بیگانگان از زمان امویان شروع شد و در عصر عباسیان بویژه در زمان هارون و مأمون به اوج خود رسید. (همانگونه که در این زمان وسعت کشور اسلامی به بالاترین حد خود در طول تاریخ رسید) مأمون نامه ای به پادشاه روم نوشت و مجموعه ای از علوم قدیم و آثار ارسطو را درخواست کرد و جمعی از دانشمندان مانند «حجاج بن مطر» و «ابن بطریق» و «سلما» سرپرست «بیت الحکمة» کتابخانه بزرگ بغداد را مأمور ترجمه آنها نمود.
«خالد بن یزید»، طب وشیمی را (می خواست از راه شیمی طلای مصنوعی به دست آورد) «حنین بن اسحاق» بعضی از کتب سقراط و جالینوس را، ابن مقفع، کلیله و دمنه و همین طور کتاب اقلیدس را، به عربی برگرداندند. خود مأمون نیز ترجمه می کرد. یعقوب ابن اسحاق کندی که در طب، فلسفه، حساب، منطق، هندسه و نجوم خبره بود و درتألیفات خود از روش ارسطو پیروی می کرد، بسیاری از کتاب های فلسفه را به عربی برگرداند و مشکلات آن را توضیح داد.
کسانی را به قسطنطنیه فرستاد تا کتاب های کمیاب فلسفه، هندسه، موسیقی و طب را بیاورند. محمد بن موسی خوارزمی – ریاضی دان بزرگ – جبر را از حساب جدا کرد. «دارالحکمه» کتابخانه بزرگی بود که به احتمال قوی هارون آن را بنیانگذاری و مأمون تقویت کرد و همچنان باقی بود تا بغداد به دست مغولان افتاد. آنان که از تمدن و فرهنگ بویی نبرده بودند آن را به آتش کشیدند.
امام رضا علیه السلامو هجوم فرهنگی بیگانه
به دنبال نهضت ترجمه آنچه مایة نگرانی بود اینکه در بین این مترجمان افرادی متعصب و سرسخت از مذاهب دیگر مانند زردشتی، صائبی، نسطوری، برهمنهای هند، رومیان وجود داشتند و این فرصتی بود برای نشر افکار مسموم خود و القاء آن به جوانان و افراد ساده دل و همین طور محتوای خود این کتب نیز می توانست شبهاتی به همراه داشته باشد.
امام رضا علیه السلامبا آگاهی از این خطر و با حضور فعال در جلسات بحثهای علمی که توسط مأمون برگزار می شد، سعی کردند جلو هرگونه انحراف احتمالی را بگیرند و برتری اهل بیت: را نشان دهند.[2]
هدف مأمون از برگزاری بحث های علمی
در اینجا چند عقیده وجود دارد. از جمله:
الف) اینکه هدف محکومیت امام بود. دلیلش اینکه مأمون به «سلیمان مروزی» گفت: هدف من از برگزاری جلسة بحث چیزی جز این نیست که راه را بر او – امام رضا علیه السلامببندی.[3]
شاهد دیگر کلام امام که فرمود: هنگامی که با اهل تورات به توراتشان، با اهل انجیل به انجیل شان، باا هل زبور با زبورشان، با ستاره پرستان به شیوة عبرانیشان، با موبدان به شیوه پارسیشان با رومیان به سبک خودشان استدلال کرده همه را به تصدیق سخن خود وادار کنم، مأمون خواهد فهمید که راه خطا را برگزیده و یقیناً پشیمان خواهد شد.[4]
آنچه این احتمال را تقویت می کند آن است که دربار مأمون تا پیش از شهادت امام، پیوسته محل برگزاری این مناظره ها بود؛ ولی پس از آن دیگر اثری ازاین مجالس علمی و بحث های کلامی دیده نشد. وقتی این محافل در از میان بردن شخصیت امام ناکام ماند، مأمون در اندیشة حذف فیزیکی امام فرورفت و سرانجام ایشان را مسموم ساخت.
ب) مأمون خود، آدم بی فضلی نبود و تمایل داشت به عنوان یک زمامدار عالم در جامعة اسلامی معرفی گردد و مورد توجه قرارگیرد. او شهرت به علم دوستی داشت و فیلسوف خلفای عباسی شناخته می شد.[5]
مناظرات امام با پیروان ادیان
این مناظرات فراوان است و شیخ صدوق در «عیون اخبارالرضا» و علامه مجلسی در جلد 49 بحارالانوار و استاد عزیزالله عطاردی در کتاب مسند الامام الرضا جلد دوم آورده اند مهمترین این مناظرات عبارت است از:
1. مناظره با جاثلیق (این کلمه لقب پیشوای عیسویان بود.)
2. مناظره با رأس الجالوت (این کلمه لقب پیشوای یهود بود.)
3. مناظره با هربز اکبر (این کلمه لقب پیشوای زردشتی بود.)
4. با عمران صائبی (از پیروان حضرت یحییعلیه السلام )
5. با سلیمان مروزی؛ وی عالم بزرگ علم کلام در خطة خراسان بود.
6. علی بن محمد بن جهم؛ ناصبی و دشمن اهل بیت:.
7. مناظره با ارباب مذاهب مختلف در بصره.
تدوین حدیث در عصر امام
امام رضا علیه السلامنیز پیروان و خواص خویش را امر به تدوین علم و احادیث می نمود. در مصادر روایی، کتبی به حضرت نسبت داده شده است و جزء مؤلفات حضرت آورده اند از جمله:
صحیفة الرضا علیه السلام
این کتاب را «مسند الامام الرضا» نیز نامیده اند و بسیاری از رواة فریقین این را نقل نموده و در بعضی از مصادر، اسامی بعضی از رواة آن آمده است و نسخه های متعدد از آن در «صنعاء» و در «قم» تحت عنوان «کتاب ابن ابی الجعد» که کنیة «احمد بن عامر بن سلیمان الطائی» است، در تهران و مشهد وجود دارد.[6]
الرسالة الذهبیة
رساله ای در مسائل طبّی که امام به درخواست مأمون نوشته است و مأمون دستور داد آن را با آب طلا بنویسند. لذا رساله ذهبیه نامیده شد.[7]
مجالس الرضا علیه السلام مع اهل الایمان
مأمون مجالس علمی و مناظرات دینی و علمی بین امام و علماء ادیان دیگر برقرار می نمود. امامعلیه السلام نیز فرصت را غنیمت شمرده و حقانیت، تشیع و اسلام را به اثبات می رساند و اعتقادات دیگران را با استدلال رد می نمود که بعداً یکی از پیروان امام آن مجالس را گردآوری نمود. نجاشی می گوید: «حسین بن محمد بن الفضل… ابو محمد شیخ من الهاشمیین، ثقة، … صنّف مجالس الرضا علیه السلاممع اهل الادیان.»
امالی الامام الرضا علیه السلام
این صحیفه را «ابوالحسن علی بن علی الخزاعی» برادر شاعر بزرگ شیعی یعنی دعبل خزاعی نقل کرده است. شیخ طوسی به همین سند از این کتاب روایت نقل نموده است.
محقق بزرگوار سید محمد رضا جلالی حسینی احتمال داده است که این همان کتابی باشد که نجاشی آن را ذکر کرده است. در مقدمه المعجم المفهرس الالفاظ احادیث البحار 20 مورد از تألیفات امام رضا علیه السلام را نام می برد.[8]
کتاب الاهلیلجة
علامة سید محسن امین فرمود: «فیه حجج بالغة و مطالب جلیلة فی علم الکلام»کتب دیگری نیز برای امام شمرده اند که عبارت است از: کتابی که وریزة بن محمد روایت کرده. کتابی به روایت علی بن مهدی، نسخه متبوعة بزرگی به روایت محمد بن عبدالله و نسخه های دیگر و «مسائل» به روایت معاویة بن سعید و «مسائل» به روایت حسن بن علی الوشاء و مسائل و کتب دیگری که در مجموع به بیست نسخه می رسد.
البته برخی در صحت انتساب این کتب به امام تردید کرده اند از جمله: دکتر مجید معارف می گوید: «برخی از محققان آثاری به امام نسبت داده اند، از جمله: فقه رضوی، رساله ذهبیه در طب، رسالة محض الاسلام، پاسخ به مسائل ابن سنان و کتاب علل ابن شاذان که انتساب آنها مورد تردید است. » و در این بارة ارجاع داده است به تحلیلی از زندگانی امام رضا علیه السلاماز محمد جواد فضل الله، معرفة الحدیث محمد باقر بهبودی، سیرة الائمّه هاشم معروف حسنی و مجموعه آثار نخستین کنگره امام رضا علیه السلام. وی می گوید: آنچه به آنان منتسب گردیده نوعاً از مجعولات غلات می باشد. زیرا شرایط امامان اجازه این امور را به آنان نمی داده است.[9]
شاگردان امام رضا علیه السلام و تدوین حدیث
ایت الله العظمی بروجردی1در کتاب جامع الاحادیث می فرماید:
«ان عدد الکتب التی جمعت احادیث الشیعه فی زمان الامام الثامنعلیه السلام وصل الی الاربعمأئة، ثم قام جمع من فضلاء اصحاب الطبقة السادسة من اصحاب الامام الرضا علیه السلام فی جمیع هذه الاحادیث الشریفة المتفرقة فی تلک الکتب ثم جمع تلامذتهم الاجلاء من امثال علی بن مهزیار الاهوازی والحسین ابن سعید الاهوازی تلک الاحادیث فی کتابین فکانا مرجعاً لعلماء الشیعة حتی قام ثقة الاسلام کلینی فی تألیف کتابه «الکافی» و الشیخ الصدوق فی کتابه «من لایحضره الفقیه» و الشیخ الطوسی فی کتابه «التهذیب» و «الاستبصار» و بهذا قد جمعت فی هذه الکتب الابعة الجوامع الحدیثیه الاولیة والثانویة باحسن وجه فکانت مرجعاً لعلماء الشیعة فی تلک الاعصار و الامصار و لان جمیع احادیث تلک الاصول اجتمعت فی هذه الکتب الاربعة، قلت المراجعة لتلک الاصول تدریجیاً حتی ترکت.»[10]
در زمان امام رضا علیه السلام علیه السلام علیه السلام نفر از اصحاب امامعلیه السلام 20علیه السلام کتاب حدیثی تألیف کرده اند. از جملة آنان می توان از حسین بن سعید (30 کتاب)، صفوان بن یحیی (16 کتاب) و محمد بن عمر الواقدی (28 کتاب) و موسی بن القاسم (15 کتاب) نام برد. شیخ طوسی آمار رجال امام را به 318 راوی رسانده است.[11]
پی نوشت ها:
1. حیات فکری و سیاسی، ص 426.
2. سیره پیشوایان، ص 509.
3. سیره، ص 512 و 513.
4. همان.
5. حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ص 483.
6. مقدمه المعجم المفهرس، ص 44.
7. اعیان الشیعه، ج 2، ص 26. وی می گوید: «له مؤلفان کثیره» بعد هفت مورد را نام می برد.
8. مقدمه المعجم المفهرس، ص 44 و 45.
9. تاریخ عمومی حدیث …. و مجموعه معارف، ص 313 – 314.
10. مستدرکات علم رجال الحدیث، ج 1، ص 13.
11. دروس فی نصوص الحدیثیة، مهریزی، ص 91.

پدید آورنده : محمد ابراهیم ایزدخواه ، صفحه 69

تفسیر قرآن در کلام امام رضا (ع)

قرآن کریم معجزة جاوید و جهانی پیامبر اعظم 9 است که در ابعاد مختلف اعتقادی، تربیتی – علمی، خبرهای غیبی و .. تجلّی یافته است و این همه را در ساختار اعجاز بیانی فصاحت و بلاغت ، نظامی دل آرا داده است. امام رضا علیه السلام راز و رمز این نظام را این چنین بیان فرموده است:
ابن سکیت می¬گوید: به حضرت رضا علیه السلام گفتم : چرا خداوند موسی را با معجزه عصا و ید بیضا و ابزار « باطل کننده » سحر فرستاد؟ و چرا عیسیعلیه السلام را با طبّ و محمّد9 را با کلام و سخن و « اعجاز بیانی» مبعوث نمود؟ امام پاسخ داد : چون خداوند موسیعلیه السلام را مبعوث نمود ، در میان مردم سحر و جادوگری رواج داشت ، او از جانب خدا معجزه¬ای آورد که مردم آن زمان توانایی بر همانندی آن نداشته باشند. و بدین وسیله جادوی آنان را باطل نمود. و خداوند عیسیعلیه السلام را در زمانی به پیامبری فرستاد که انواع بیماریها در آن وجود داشت. و مردم نیازمند درمان های پزشکی بودند، بدین جهت خداوند به او معجزه ای داد. که دیگران از آن بی بهره بودند او مردگان را زنده می¬نمود و کوران مادرزاد را شفا می¬داد و بیماری پیسی را بهبودی می¬بخشید. و بعثت محمّد9 در زمانی بود که سخن سرایی و خطابه ـ و گمان می¬کنم که امام کلمه شعر را نیز فرمود ـ مردم را تحت تأثیر گسترده و جوّ غالب خود قرار داده بود، بدین سبب از جانب خدا مواعظ و حکمتهایی به پیامبر9 داده شد که بطلان گفتار و سخنان کافران را آشکار و حجّت را بر آنان تمام نماید.[1]
تفسیر قرآن در کلام معصومین8 جلوه ای دیگر دارد که برخی از آن را در کلام امام رضا علیه السلام به نظاره می¬نشینیم.
1 تفسیر سوره حمد
امام رضا علیه السلام در حدیثی از پدران بزرگوار خود از امیرالمومنینعلیه السلام نقل می کند که فرمود از پیامبر9 شنیدم که خداوند فرموده است من سوره حمد را میان خود و بنده¬ام تقسیم کرده¬ام نیمی از این سوره برای من و نیمی از آن برای بندة من است. و هر چه بخواهد اجابت می¬شود هنگامی که بنده می¬گوید: « بسم الله الرحمن الرحیم » خداوند بزرگ می¬فرماید بنده-ام به نام من آغاز کرد و بر من است که کارهای او را کامل نمایم. و برای او در همه حالاتش برکت قرار دهم و هنگامی که می¬گوید « الحمدلله ربّ العالمین » خداوند بزرگ می¬فرماید بنده¬ام مرا حمد و ستایش نمود و دانست نعمتهایش را که دارد از ناحیه من است و بلاهایی را که از او دور کردم با احسان من بوده است گواه باشید که من نعمتهای سرای آخرت را بر نعمتهای دنیایی او می¬افزایم و بلایی آن جهان را نیز از او دفع می¬کنم.
همانگونه که بلاهای دنیا را از او دور کردم و هنگامی که می¬گوید « مالک یوم الدّین » خدا می¬فرماید : گواه باشید همانگونه که او حاکمیت و مالکیت روز جزا را از من دانست من در روز حساب، حسابش را آسان می¬کنم. اعمال نیکش را می¬پذیرم و از بدیهایش صرف نظر می¬نمایم و هنگامی که می¬گوید: « ایاک نعبد » خداوند بزرگ می گوید بنده ام راست می¬گوید تنها مرا پرستش می¬کند من شما را گواه می¬گیرم که بر عبادتش ثوابی به او بدهم که همه مخالفان عبادت او به حالش حسرت بخورند و هنگامی که می¬گوید : « ایاک نستعین » خدا می¬گوید بنده¬ام از من یاری خواسته و تنها به من پناه آورده گواه باشید من او را در کارهایش کمک می¬کنم و در سختیها یاریش می¬نمایم و در روز پریشانی دستش را می گیرم و هنگامی که می¬گوید « اهدنا الصراط المستقیم » خداوند می¬گوید این خواستة بنده¬ام برآورده است و او هر چه می خواهد از من بخواهد که من اجابت خواهم کرد و آنچه را امید دارد به او می بخشم و از آنچه بیم دارد ایمنی اش می دهم.[2] علامه طباطبائی4 پس از نقل این روایت می¬نویسد : این روایت همانطور که ملاحظه می¬نمائید سورة فاتحة الکتاب را تفسیر می¬کند و مؤید گفته قبلی ماست که گفتیم این سوره کلام خدای سبحان است امّا به نیابت از طرف بنده¬اش که در مقام عبادت و اظهار عبودیت بیان می¬دارد و پروردگار خویش را ستایش می¬کند و این سوره در اصل برای عبادت قرار داده شده و در قرآن هیچ سوره¬ای نظیر آن دیده نمی شود.[3]
2ـ تفسیر بسم الله
شیخ صدوق، در کتاب عیون اخبار الرّضا و معانی الاخبار از حضرت رضا علیه السلام روایتی نقل کرده که در معنای جمله بسم الله فرمود:
معنایش این است که من خود را به علامتی از علامتهای خد نشاندار می¬کنم.
« تا همه بدانند که من بنده خدا هستم » شخص پرسید ؟ سمه در کلمة بسم الله به چه معناست فرمود : به معنای علامت[4]
نویسنده المیزان، پس از نقل این حدیث می¬نویسد : این معنا بر این اساس است که باء برای ابتدای است چون استعانت در سوره حمد ذکر شده و چون بنده خدا، عبادت خود را به علامتی از علامتهای خدا علامت می زند باید نفس خود را هم که عبادتش منشعب به آن است به آن علامت بزند.[5]
در نتیجه گویندة بسم اللّه علاوه بر اینکه در ظاهر کارهای خود را با نام خدا علامت گذاری می¬کند، روح و حقیقت و جان خویش را نیز مظهر فناء فی الله قرار می¬دهد. چنانکه قرآن کریم می¬فرماید : قل ان صلاتی و نسکی و محیای و مماتی لله ربّ العالمین.[6]
3 ـ اعجاز عملی قرآن
حسین بن خالد می¬گوید از امام ابی الحسن الرضا علیه السلام پرسیدم اینکه خداوند فرموده ( و السّماء ذات الحبک ) « سوگند به آسمان که دارای راههاست » یعنی چه ؟ فرمود : این آسمان راههایی به سوی زمین دارد . حسین بن خالد می¬گوید: عرض کردم چگونه می¬تواند آسمان راه ارتباطی به زمین داشته باشد در حالی که خداوند می¬فرماید: آسمانه بی ستون است امام فرمود : سبحان الله الیس الله یقول بغیر عمد ترونها . قلت بلی فقال : ثمّ عمد ولکن لا ترونها : ایا خداوند می¬فرماید بدون ستون است که قابل مشاهده باشد من عرض کردم آری فرمود پس ستونهایی هست ولکن شما آنرا نمی بینید.[7]
یکی از مفسرین پس از نقل این حدیث می¬نویسد: این ایه با توجّه به حدیثی که در تفسیر آن وارد شده است پرده از روی یک حقیقت علمی برداشته که در زمان نزول ایات، بر کسی آشکار نبود چرا که در آن زمان هیئت بطلمیوس با قدرت هر چه تمامتر، بر محافل علمی جهان و بر افکار مردم حکومت می¬کرد و طبق آن آسمانها به صورت کراتی تو در تو همانند طبقات پیاز روی هم قرار داشتند و طبعاً هیچکدام معلق و بی ستون نبود.بلکه هر کدام بر دیگری تکیه داشت ولی حدود هزار سال بعد از نزول این ایات، علم و دانش بشر به اینجا رسید که افلاک پوست پیازی، به کلّی موهوم است و آنچه واقعیت دارد، این است که کرات آسمان هر کدام در مدار و جایگاه خود، معلّق و ثابت اند، بی آنکه تکیه گاهی داشته باشند و تنها چیزی که آنها را در جای خود ثابت می¬دارد، تعادل قوّة جاذبه و دافعه است که یکی ارتباط با جرم این کرات دارد و دیگری مربوط به حرکت آنهاست این تعادل جاذبه و دافعه به صورت یک ستون نامرئی، کرات آسمان را در جای خود نگه داشته است حدیثی که از امیر المؤمنانعلیه السلام در این زمینه نقل شده بسیار جالب است طبق این حدیث امام فرمود: « این ستارگانی که در آسمانند، شهرهایی هستند همچون شهرهای روی زمین که هر شهری با شهر دیگر ( هر ستاره¬ای با ستاره دیگر ) با ستونی از نور مربوط است.
ایا تعبیری روشن تر و رساتر از ستون نامرئی یا ( ستونی از نور ) در افق ادبیات آن روز برای ذکر امواج جاذبه و تعادل آن با نیروی دافعه پیدا می¬شد.[8]
در قرآن کریم از خداوند متعال با صفت « لطیف » یاد شده است.[9]
امام علی ابن موسی الرّضا می¬فرماید : اینکه می¬گوئیم خداوند لطیف است به خاطر آن است که مخلوقات و آفریدهای لطیف آفرید و بدین جهت است که از اشیاء ظریف و ناپیدا آگاه است ایا آثار صنع او را در گیاهان لطیف و غیر لطیف نمی¬بینی و ایا نمی¬بینی که مخلوقات و حیوانات کوچک و حشرات ریز و چیزهایی که از آن هم کوچکتر از آثار صنع اوست موجوداتی که به چشم نمی¬ایند و به قدری کوچک اند که نر و ماده و تازه و کهنه آنها نیز شناخته نمی شود.[10]
امامعلیه السلام در این حدیث با تفسیر معنای لطیف یکی از معجزات علمی قرآن را بیان می¬دارد زیرا این حدیث اشاره به میکروبها و حیوانات ذرّه¬بینی نموده که قرنها قبل از پاستور بیان شده است.[11]
پی نوشتها:
1. اصول کافی ، ج 1 ، کتاب عقل و جهل حدیث ص 20 – و البیان فی تفسیر القرآن ص 50
2. المیزان ج 1 ، ص 3علیه السلام – تفسیر نمونه ، ج 1 ص علیه السلام
3. المیزان ، ج 1 ، ص 38
4. عیون اخبار الرضا و معانی الاخبار به نقل از المیزان، ج1، ص 20.
5. همان.
6. سوره انعام / 162؛ یوسف /100؛ حج /63؛ لقمان /16.
7. تفسیر برهان، ج 2، ص 2علیه السلام 8 به نقل از تفسیر نمونه، ج10، ص 110.
8. تفسیر نمونه ، ج10، ص 110 و 111.
9. انعا.م / 103.
10. اصول کافی، ج 1، ص 119 باب آخر و هو من الباب الاول.

11. تفسیر نمونه ، ج 5، ص 387

پدید آورنده : عباس کوثری ، صفحه 83

ولایت در فرهنگ رضوی

ولایت در فرهنگ رضوی

پدید آورنده : محمود مهدی پور ، صفحه 3
پس از توحید و نبوت، هیچ موضوعی در فرهنگ اسلامی به اهمیت مسئله «ولایت» نیست. ولایت عصاره اندیشه های دینی و جلوگاه پذیرش توحید و نبوّت است. قبول ولایت به معنای پذیرش رهبری آسمانی، رهبری خدا و پیامبر و جانشین رسول اعظم در زندگی فردی و اجتماعی است.
هدایت بشر در سایه ولایت الهی، ولایت نبوی و ولایت عترت پیامبر(ص) شکل می گیرد. و بدون پذیرش فکری و عملی این ساختار الهی، فلاح و نجات از مشکلات زمین و زمانه مقدور نیست.
بدون پذیرش ولایت الهی، ولایت شیطان و سلطه طاغوتها و حکومت مستکبران و مستبدان بر انسان و جهان، رسمی و قطعی می شود. انسان در برابر سه گزینه قرار ندارد که ولایت الهی یا ولایت شیطانی و یا فقدان هر گونه ولایت و سرپرستی را برگزیند؛ بلکه فقط دو گزینه فرا روی انسان است.[1] یا ولایت الهی یا ولایت طاغوتها!
شناخت ولایت الهی و حاکمان مقبول و برگزیده او در زندگی، دژ مصونیّت و چتر امنیت خدا بر سر انسان و جهان است.
ولایت الهی یک دستور موردی و قبول یکی از دستورات او در طول تاریخ نیست، بلکه ولایت الهی با پذیرش رهبری اولین برگزیده الهی، آدم(ع) آغاز می شود و تا تسلیم و یاری آخرین برگزیده الهی، امام عصر4 تداوم می یابد.
سلسله پیامبران و امامان در روند تاریخ، مکمّل و تداوم بخش یک اندیشه و عقیده و یک نظام اجتماعی اند. و بر خلاف زنجیره سلاطین و مکاتب الحادی و بشری هیچ گاه یکدیگر را نفی نمی کنند و با یکدیگر نزاع و درگیری ندارند؛ بلکه تابلوهای راهنمای یک مسیر و یک هدف نهائی هستند.
امام هشتم حضرت علی بن موسی الرضا(ع) که خود یکی از قله های بلند هدایت و امین خدا و خود یکی از خورشیدهای رهبری انسانهاست. در شناساندن، و دفاع از اندیشه رهبری آسمانی و امامت انبیاء و اولیای او گامهای بلندی برداشته و کارنامه ای درخشان و بی نظیر در عصر خویش ارائه داده است. بخشی از سیره و سخنان امام هشتم7 عبارت است از:
1. تأکید بر نیاز انسان به ولی؛
2. ضرورت گزینش ولی از سوی خداوند؛
3. معرفی امامان پیش از خویش؛
4. اعلام ولایت الهی خود؛
5. شبهه زدایی از امامت امامان و عصمت پیامبران الهی؛
6. معرفی جانشین و امام معصوم پس از خویش؛
7. حمایت از جریان اعتقادی امامت و معتقدان به اهل بیت:؛
8. مبارزه فرهنگی با ولایت گریزان و ولایت ستیزان؛
9. دفاع از منابع فرهنگی امامت یعنی قرآن و سنت؛
10. افشاگری نسبت به مخالفان و منحرفان جریان زلال امامت و ولایت.
ولایت ترازوی حق و باطل
امام رضا(ع) در پرتو تبیین و تفسیر آیات قرآن، هم قرآن را از مهجوریت رهایی می بخشد و هم جایگاه مسئله ولایت را در سند مقبول همه فرقه های اسلامی نشان می دهد.
اسماعیل بن علی بن زرین برادرزاده شاعر معروف و انقلابی (دعبل خزاعی) از پدرش نقل می کند که امام رضا(ع) فرمود: از پدرم موسی بن جعفر، شنیدم که فرمود از امام صادق(ع) و ایشان از امام باقر و ایشان از امام سجاد(ع) و آن بزرگوار از سید الشهداء7 و آن حضرت از امیرالمؤمنین شنیده است که رسول خدا(ص) این آیه را تلاوت فرمود:
gلَا یَسْتَوِی اَصْحَابُ النَّارِ وَ اَصْحَابُ االْجَنَّه، اَصْحَابُ الْجَنَّه هُمُ الْفَائِزِونَ»؛[2] «اصحاب جهنم و بهشت مساوی نیستند. اصحاب بهشت رستگارانند.»
سپس توضیح داد که اصحاب بهشت کسانی هستند که مرا اطاعت کنند و در برابر علی(ع) تسلیم باشند و ولایت او را بپذیرند. و یاران جهنّم آنان اند که ولایت علی را ناخوش دارند و با او نقض پیمان کنند و با او بجنگند.»[3]
یکی از شیوه های بارز و برجسته در روایات امام هشتم، نقل حدیث با سلسله سند پیشوایان معصوم قبلی تا شخص رسول گرامی است. آن بزرگوار بدین گونه هم جریان زلال رهبری فکری و فرهنگی امت اسلامی را معرفی می کند و هم اندیشه های اصیل قرآنی و نبوی را به جامعه اسلامی عرضه می دارد. برای نمونه به این حدیث شریف که یک هشدار به عموم امت به ویژه نخبگان جامعه است توجه کنیم:
امام رضا(ع) از پدران بزرگوارش از امیرالمؤمنین نقل می کند که آن بزرگوار فرموده است: «الدُّنْیَا کُلُّهَا جَهْلٌ إِلَّا مَوَاضِعَ الْعِلْمِ وَ الْعِلْمُ کُلُّهُ حُجَّةٌ إِلَّا مَا عُمِلَ بِهِ وَ الْعَمَلُ کُلُّهُ رِیَاءٌ إِلَّا مَا کَانَ مُخْلَصاً وَ الْإِخْلَاصُ عَلَی خَطَرٍ حَتَّی یَنْظُرَ الْعَبْدُ بِمَا یُخْتَمُ لَه؛[4] دنیا سراسر جهل و ناآگاهی است، مگر آنجا که کانون علم است. و علوم هم حجت [بر انسان] است مگر آنچه بدان عمل گردد. و اعمال، تمام ریا و برای نمایش است مگر آنچه از روی اخلاص باشد. و اعمال همراه با اخلاص هم در خطر است تا انسان بنگرد که پایان کار چگونه خواهد بود.»
نمونه دیگر
شخصی به نام حمزه از نوادگان زید شهید فرزند امام چهارم در ماه رجب سال 339 در قم برای شیخ صدوق نقل کرده است که از علی بن ابراهیم در سال 307 ق شنیدم از پدرش و با دو واسطه از امام رضا(ع) نقل کرد که آن بزرگوار از پدران خویش از امیرالمؤمنین نقل فرمود که حضرت فرموده است: «مَنْ أَحَبَّ أَنْ یَرْکَبَ سَفِینَةَ النَّجَاةِ وَ یَسْتَمْسِکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقی وَ یَعْتَصِمَ بِحَبْلِ اللَّهِ الْمَتِینِ فَلْیُوَالِ عَلِیّاً بَعْدِی وَ لْیُعَادِ عَدُوَّهُ وَ لْیَأْتَمَّ بِالْأَئِمَّةِ الْهُدَاةِ مِنْ وُلْدِهِ فَإِنَّهُمْ خُلَفَائِی وَ أَوْصِیَائِی وَ حُجَجُ اللَّهِ عَلَی الْخَلْقِ بَعْدِی وَ سَادَةُ أُمَّتِی وَ قَادَةُ الْأَتْقِیَاءِ إِلَی الْجَنَّةِ حِزْبُهُمْ حِزْبِی وَ حِزْبِی حِزْبُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ حِزْبُ أَعْدَائِهِمْ حِزْبُ الشَّیْطَان؛[5] هر کس دوست دارد بر کشتی نجات نشیند و به ریسمان مستحکم چنگ زند و حبل الله استوار را بگیرد، باید پس از من رهبری علی(ع) را بپذیرد و با دشمنان او دشمن باشد و به امامان هدایتگر از فرزندان او اقتدا کند، آنان جانشین من، اوصیای من و حجتهای الهی بر خلق پس از من و سروران امت من و رهنمای پارسایان به سوی بهشت اند. حزب آنان حزب من و حزب من حزب الله عزوجل است و حزب دشمنان ایشان حزب الشیطان است.»
معرفی امامان و امت در گفتار و رفتار رضوی7، به دوره خاص یا مجلس خاص و شیوه ثابت محدود نمی شود.
1.تأکید بر بزرگداشت عاشورا؛[6]
2. تأکید بر صلوات بر محمّد وآل محمد(ص)؛[7]
3. یادآوری فضائل علوی؛[8]
4. یادآوری مظلومیت امیر المؤمنین (ع)[9] و برخورد علمی و منطقی با منکران امامت؛[10]
5. تأکید بر عصمت پیامبران الهی؛[11]
6. اخبار از تعداد حواریون عیسی؛[12]
7. تأکید بر گستردگی علوم امامان؛[13]
8. نفی تفکر غلات؛[14]
9. تأکید بر شرط ولایت خویش در جمع مردم نیشابور؛[15]
10. تأکید بر اهمیت تقیه در عصر غیبت امام عصر UOTE ؛[16]
این موارد تمام نمونه هایی از اقدامات امام رضا(ع) در پاسداری از فرهنگ ولایت است.
امام هشتم ساختار و راهکار رهایی انسان را این گونه ترسیم می کند.
«اِنَّ رَسُولَ اللهِ یَوْمَ الْقِیَامَه آخِذٌ بِحُجْزَه اللهِ وَ نَحْنُ آخِذُونَ بِحُجْزَه نَبِیِّنَا وَ شِیعَتِنَا آخِذُونَ بِحُجْزَتِنَا ثُمَّ قَالَ: اَلْحُجْزَه النُّورُ؛[17] روز قیامت رسول خدا دامان خدا را می گیرد، و ما دامان پیامبرمان و شیعیان ما دامان ما را می گیرند، سپس حضرت فرمود، منظور از دامان، نور است.»
امام رضا(ع) و تحلیل اوضاع فرهنگی
حضرت به ابن ابی محمود فرمود: مخالفان ما سه گونه اخبار برای مبارزه با ما جعل کرده و منتشر کرده اند.
1. بخشی از اخبار همراه با غلوّ و بالا بردن ما از جایگاه بندگی خداست؛
2. بخش دیگر، ما را کم تر از آنچه هستیم نشان می دهد و از شأن ما می کاهد؛
3. بخش سوم همراه با اهانت و بیان اسامی دشمنان ماست.
نتیجه احادیث نوع اوّل این است که وقتی مردم این گونه احادیث را بشنوند شیعیان ما را تکفیر می کنند و آن را معتقد به ربوبیت ما می شمارند.
وقتی جامعه احادیث نوع دوم را بشنود که ما را کوچک تر از آنچه هستیم نشان می دهد، آن را می پذیرد و در حق ما کوتاهی می کند.
بخش سوم از احادیث وقتی به گوش دیگران می رسد، به ما توهین و اهانت می کنند.[18] و حال آنکه خداوند فرموده است: gوَ لا تَسُبُّوا الَّذینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَیَسُبُّوا اللَّهَ عَدْواً بِغَیْرِ عِلْم»؛[19] «به کسانی که غیر خدا را می خوانند، فحش ندهید که آنان هم از روی دشمنی و ناآگاهی به خدا اهانت خواهند کرد.»
امام رضا(ع) در پایان این حدیث شریف نسبت به اظهار نظرهای ناآگاهانه و تعصبهای بدون دلیل هشدار می دهد و آن را عامل بیرون رفتن از مرزهای ایمان می شمارد. و یادآور می شود: کم ترین چیزی که سبب خروج از ایمان می شود این است که انسان بدون دلیل به «سنگریزه» بگوید هسته خرماست، سپس بر این نظر اصرار ورزد و از مخالفان آن بیزاری جوید. اظهار نظر در مسائل تاریخی و حوادث اجتماعی اگر با خصومتها و بدون انصاف و حق گرایی صورت گیرد و با لجاجت و تبلیغات دشمنان همراه شود، شناخت حق و باطل را دشوار می سازد.
افزودنها و کاستنها و دروغ پردازیها، ریشه بسیاری از مشکلات اجتماعی است که راهکار اصلاح آن اصلاح رسانه ها و برخورد قاطع با دروغ پردازان داخلی و خارجی است.
پی نوشت ها:
[1]. بقره/257.
[2]. حشر/20.
[3]. عیون اخبار الرضا(ع)، شیخ صدوق، نشر جهان، ج1، ص 280.
[4]. همان، ج1، ص 281.
[5]. عیون اخبار الرضا(ع)، سج1، ص292 و 299.
[6]. همان، ص294.
[7]. همان، ص 294.
[8]. همان، 297.
[9]. همان، ص 303.
[10] همان، ج2، ص184.
[11]. التوحید صدوق، چاپ جامعه مدرسین، با تصحیح سید هاشم حسینی تهرانی، ص74 و ص 121 و 132.
[12]. همان، ص 421.
[13]. همان، ص 275
[14]. همان، ص364.
[15]. همان، ص 25.
[16]. اعلام الوری، ص 408.
[17]. التوحید، ص 166.
[18]. عیون اخبار الرضا(ع)، ج1، ص304.
[19]. انعام/108.

هدف سربازان ولایـــــتــــ ؟