بترسیم از انتقام خداوند/ تهمت ایمان را زایل می‌کند
گروه اجتماعی: خداوند نسبت به گناه تهمت
کوتاه نمی‌آید، هم در دنیا و هم در آخرت انتقام می‌گیرد، تهمت و بهتان به
اندازه اى زشت و زننده است که ایمان فرد را زایل می‌کند.
به گزارش خبرگزاری بین المللی قرآن(ایکنا) از گیلان، بهتان و تهمت عبارتست از اینکه انسان در حق غیر به چیزی که راضی نیست دروغ بگوید به عبارت دیگر چیزی را به دروغ به دیگری نسبت دهد و شخصی که مرتکب گناه و عمل زشتی نشده به انجام آن متهم کند و یا عیب و نقصی را که در او نیست به او بچسباند و فرقی نیست که این نسبت دروغ در حضور او باشد یا در غیاب.
بهتان و تهمت از گناهان کبیره است و در قرآن مجید به شدت از آن نهی، و عذاب شدیدی برای آن ذکر کرده است، در حقیقت بهتان بدترین نوع دروغ است و چنانچه اتهام شخص در غیاب وی باشد غیبت هم بشمار می‌آید و انسان در واقع مرتکب دو گناه شده است یکی درغغ و دیگری غیبت و بزرگترین ظلم در حق برادر مؤمن آن است که او را متهم به ارتکاب گناهی کنی که هرگز آنرا انجام نداده است. بهتان به اصطلاح همین برچسب زدن به این و آن است که متاسفانه همواره در جوامع بشری مطرح بوده و امروزه نیز بزرگترین ابزار دشمنان و مخالفان است.
بهتان و نابودی عدالت اجتماعی
نتیجه بهتان و افتراء به این و آن اینست که نظام اجتماعی دیر یا زود از هم بپاشد و عدالت اجتماعی از بین برود حق باطل و باطل حق جلوه کند، بیگناهان متهم و گرفتار، و گناهکاران تبرئه و آزاد باشند، حسن ظن به سوء ظن نسبت به بکدیگر تبدیل گردد و اعتماد عمومی مردم از یکدیگر سلب شود و زمینه هرج و مرج فراهم گردد و ناامنی و نارضایتی رشد یابد، دوستی و صمیمیت جایش را به کینه و عداوت بدهد، مردم پراکنده و متفرق و بدون ارتباط با یکدیگر زندگی کنند و از تجمع و تشکل و انسجام خبری نباشد.
امام صادق(ع) فرمود: هر گاه مؤمنی برادر مؤمن خویش را متهم سازد و به او تهمت بزند ایمان از قلب او محو می شود همچنانکه نمک در آب ذوب می‌گردد و وقتی ایمان مؤمن ذوب شد و دیگر اثری از ایمان در قلبش باقی نماند جایگاهش دوزخ است چنانکه پیامبر اکرم(ص) فرمود: هر کس به مرد یا زن با ایمانی بهتان بزند یا درباره کسی چیزی بگوید که در او نیست خداوند در قیامت او را بر تلی از آتش قرار می‌دهد تا از آنچه گفته است خارج شود و از عهده گفته خود بیرون آید.
تهمت زدن از زشت ترین کارهائى است که اسلام آن را به شدت محکوم ساخته است، آیات قرآن و روایات متعددی که درباره این موضوع وارد شده است، خداوند در سوره نساء آیه 112 می فرماید «وَمَن یَکْسِبْ خَطِیئَةً أَوْ إِثْمًا ثُمَّ یَرْمِ بِهِ بَرِیئًا فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُّبِینًا؛ و کسى که خطا یا گناهى مرتکب شود سپس بی گناهى را متهم سازد بار بهتان و گناه آشکارى بر دوش گرفته است».
تهمت موجب زایل شدن ایمان میشود
یکی از گناهانی که عامل میشود انسان دیگر در گناهان دریده شود، تهمت است. تهمت ایمان را از بین می‌‌برد. وقتی ایمان از بین رفت دیگر هر چه معجزه هم بیاوری، باورش نمی‌‌شود. بعضی از کسانی که در محضر پیامبر(ص) بودند، شق القمر پیامبر عظیم الشأن را دیدند، اما آن‌‌قدر غرق گناه و نفاق خود بودند که آنچه را دیدند، انکار کردند.
یکی از تبعات و پیامدهای تهمت این است که اعتماد بین انسان‌‌ها را از بین می‌‌برد و جامعه ناامن می شود.امام جعفر صادق(ع) می‌‌فرمایند:«مَنِ اتَّهَمَ أَخَاهُ فِی دِینِهِ فَلَا حُرْمَةَ بَیْنَهُمَا»[کافی، ج7، ص 19] آن کسی که به برادر دینی خودش تهمت بزند، دیگر حرمتی بین آن دو باقی نمی‌‌ماند.
تهمت و بهتان به اندازه اى زشت و زننده است که حتى شیطان هم از انجام دهنده آن دو بیزارى مى جوید. شیطان از رفتارهاى زشت و اعمال خلاف استقبال مى کند؛ ولى برخى از رفتارهاى ناروا آن قدر زشت و پلیدند که شیطان هم آن ها را تایید نمى کند. یکى از این اعمال، نابود کردن وجهه افراد در جامعه و ریختن آبروى آن ها به وسیله بهتان یا تهمت است.
مراقبه یکی از راه‌های دوری از تهمت
اولیاء الهی دائم این تذکر را داده‌‌اند که انسان برای اینکه دچار تهمت
نشود، اوّل باید مراقبه داشته باشد و قبل از آن، جامعه را به غیبت دچار
نکند.اگر جامعه‌‌ای به غیبت دچار شد به تهمت نیز دچار میشود.
پاک ساختن زبان از آفت تهمت، با کوششى مداوم میسر خواهد بود. یادآورى
پیامدهاى تهمت، تنفر و انزجار قلبى انسان از این رفتار زشت و پلید را در پى
خواهد داشت، از این رو مى باید درصدد ایجاد و تقویت حالت انزجار از تهمت
بر آمد تا بتوان به سوى ترک آن گام برداشت . همچنین باید به ارزش و عظمت
آبروى دیگران اندیشید تا به سادگى به سمت تخریب آن گام برنداشت .
دین مبین اسلام ، آبرو و حرمت مۆمن را بزرگ تر از کعبه و حتى قرآن دانسته است و با آگاهى از چنین ارزشى، هیچ کس نباید به خود اجازه دهد به حریم آبروى دیگران تجاوز کند. تقویت حسن ظن و حمل رفتار دیگران بر وجه نیکو، راه دیگرى براى درمان این بیمارى نابود کننده است.
امام علی(ع) می‌‌فرمایند «البُهتانُ عَلی البَری اَعظَمُ مِنَ السَّماء» تهمت زدن به آدم بی‌‌گناه بزرگتر از آسمان‌‌هاست. یعنی آسمان تحمّل ندارد که تهمت و بهتان به بی‌‌گناه زده شود و به واسطه این بهتان ملائکة الله و اهل آسمان آن کسی را که تهمت ناروا به دیگری زده لعن می‌‌کنند.
در روایات بیان شده که غیبت از عمل زنایی که هیچ یک از ما فکر آن را نمی کنیم که به آن مبتلا شویم بدتر معرفی شده است «أَشَدُّ مِنَ العَمَلِ الَقَبیحة» خداوند نسبت به گناه تهمت کوتاه نمی‌آید. هم در دنیا و هم در آخرت انتقام می‌گیرد. عالم، عالم اثر و مۆثّر است. خداوند کریم برای تهمت به صراحت فرموده است: انتقام می‌گیرم و دعا اثر ندارد.
