به بهانه برگزاری اجلاسیه بین المللی پیرغلامان/

چشمانی روشن‌بین می‌خواهد عشق حسین(ع)

گروه اجتماعی: عشق ثارالله به قاره و نژاد نیست. این عشق معرفت می‌خواهد و چشمی روشن بین.

---

این روزها آسمان شهرم رنگ و بوی ولایی ولایی گرفته. انگار که این حس و حال از جنس خوبی است؛ خوبی اهل بیت(ع) که در جان و دلمان ریشه دوانده است. اهل بیت به شخص محدود نمی‌شود از بزرگمرد مردانگی و غیرت؛ مولای متقیان آغاز می شود و تا آخرین ذریه پاکش ادامه دارد.

اما ارادات به امام حسین(ع) در خوزستان و کوچه پس کوچه‌هایش حکایت غریبی است؛ نه به قلم می آید و نه زبان توصیف. باید لمس شود هر آنچه هست. باید بود و دید هر آنچه که این روزها در استان خوزستان است.

چند روزی است که به میمنت بزرگداشت عید غدیر، خوزستان غرق شادی و سرور بود و دروازه تشیع به ایران اسلامی حق مطلب را ادا کرد و مردمان ولایتمدار خوزستان تجدید بیعتی دوباره داشتند با امام علی(ع).

هنور عطر و بوی ولایت در شهرمان رایحه‌ای خوش از خود به جا گذاشته بود که خوزستان پذیرای پیرغلامان حسینی شد. پیرغلامانی که ظهر سه شنبه وارد فرودگان بین المللی اهواز شدند.

استقبال در بلوار ساحلی اهواز؛ جایی که بتوان گوشه ای از ارادات مردم خوزستان را بیان کرد، برگزار شد.

از دور که می‌آیی نام کتابخانه مرکزی خوزستان را می‌بینی، می‌فهمی که نزدیک شده‌ای. به مکانی که همه اهوازی‌ها به نام یادمان بین‌الحرمین می‌شناسند. نماد اجلاسیه در پیش چشمانت خودنمایی می‌کند، هرچه نزدیکتر می‌شوی نام حسین(ع) تجلی بیشتری می‌یابد.

مردانی به احترام عزای سیدالشهدا یکپارچه سیاه پوش با ردایی منقش به السلام علیک یا اباعبدالله‌الحسین به تو خوش آمد می‌گویند.

بر صندلی‌ها می‌نشینی با چرخش چشم زنان و مردانی از جنس عشق به اباعبدالله را می‌بینی که آمده بودند تا در مراسم استقبال از پیرغلامان حسینی حضور داشته باشند، هرکس به لهجه و زبانی، عشقش را به زبان می‌راند.

آسمانی آبی با ابرهایی پراکنده و نوای حسین آرام جانم همه سهم ظاهری آن فضا بود. پیرمردانی که افتخار غلامی حسین(ع) را بر دوش دارند سوار بر ویلچر، تکیه زده بر عصا، سمعک در گوش، لکه‌های پیری بر دست و صورت و چشمانی پر از اشک نشان دادند که خون حسین هیچگاه خشک نخواهد شد.

مدعوین یک به یک آمدند و در این میان پرچم یا حسین به همراه باز این چه شورش است که در خلق عالم است جلوه‌ای دیگر یافت.

به غروب نزدیک می‌شویم نورافکن‌ها روشن می‌شوند، کاظم آذرپیرا آیاتی از کلام اقدس را قرائت کرد و احمدرضا درخشان اذان گفت و همگان به نماز ایستادند تا به تاکید مولایشان لبیک گویند. حضور مردم در مراسم یادمان آورد که حفاظت از دین سن و سال نمی‌شناسد چه صد ساله باشی و چه شش ماهه باید از دین به دفاع برخیزی و بایستی تا هویت داشته باشی.

سرها پایین بود که قطرات معطر گلاب را بر دستهامان حس کردیم، شمیم اسپند از سویی دیگر فضا را معنویت بخشید.

دوربین‌های عکسبرداری و فیلمبرداری آماده بودند تا حضور چهره عاشقان حسینی را به تصویر بکشانند. تصویری از تسبیح هایی به دست، ذکری بر لب؛ کسی چه می داند شاید از خدا خواهان حضور ارباب بر بالینشان در هنگام مرگ باشند، شاید خواهان حضور اربابشان بر دری از درهای بهشتند تا بدون او وارد نشوند و شاید از همه اولی تر خواهان روسفیدی در پیشگاه حسین بن علی(ع) هستند.

اینجا مردانی با لباس‌های محلی در اینجا حاضرند تا به همه ثابت کنند عشق ثارالله به قاره، نژاد نیست این عشق معرفت می‌خواهد و چشمی روشن بین.

سیما محسنی/ شعبه خوزستان